54 minuten - Marieke Nijkamp

hallo iedereen Ik ben nu bijna halverwege het boek. Het boek staat me intussen al wat meer aan. De verbanden tussen de personages worden zo stilletjes aan duidelijk. De eerste echte spanning is er intussen ook geweest. Ik vind de belevende ik-verteller nog altijd niet echt aangenaam, maar het begint te wennen. Het lezen van het boek doet me wel denken aan de gebeurtenissen in Amerika. In het nieuws werd laatst nog wat getoond over een schietpartij in een school in Amerika. Je zou denken dat het boek een vertaling is van een Amerikaans boek, maar dit is niet het geval. Marieke Nijkamp is natuurlijk een Nederlandse schrijfster. Ik ben blij dat het boek me al wat meer bevalt en ben benieuwd of dit zo blijft. Het boek lezen gaat wel goed vooruit, wat aangenaam is. Mijn negativiteit over het boek is stilletjes aan aan het wegebben. Mike Remmerie

dag beste lezers ik heb nu de eerste paar hoofdstukken van het boek gelezen. Mijn eerste indruk was niet overweldigend. Het boek is zo ingedeeld dat elk hoofdstuk een deeltje bevat van een van de personages. De vier personages heten Claire, Autumn, Tomas en Sylv. Elk deeltje is geschreven vanuit een belevende ik-verteller. Persoonlijk vind ik dit niet echt aangenaam om te lezen en ik zou eerder gaan voor een auctorieel vertelperspectief. De meeste boeken die ik reeds las, waren in dit vertelperspectief. Het zou dus best kunnen dat ik gewoon even moet wennen, maar ik vind het op dit moment niet echt aangenaam om te lezen. Het is nog niet echt duidelijk wat de verschillende personages met elkaar verbindt, maar dit zal hopelijk duidelijk worden later in het boek. Mijn eerste indruk was dus niet super, maar zal misschien nog veranderen het boek lezende. Het is ook moeilijk om de personages voor te stellen. Op het einde van een hoofdstuk staan soms berichtjes. Deze hebben een eerder rare ...

Dag beste lezers Op deze blog zal ik mijn mening geven over verschillende boeken die ik lees. Wees niet bang, de inhoud zal ik niet verklappen. Ik ben vol enthousiasme om te beginnen met bloggen en hoop dat jullie mijn recensie's op prijs kunnen stellen. Vanavond begin ik eindelijk aan mijn volgende boek. Ik ga '54 minuten' lezen van Marijke Nijkamp. Het boek sprak me direct aan toen ik het zag liggen in mijn boekenwinkel. De zwarte cover met kleurrijke illustratie en titel valt meteen in het oog en het zinnetje onder de titel maakte me direct nieuwsgierig. Je merkt direct dat er spanning zal terug te vinden zijn in het verhaal. De kleurkrijtjes die lijken te vallen geven een dramatisch effect vind ik persoonlijk, maar geven ook de chaos weer die waarschijnlijk terug te vinden is in het boek door het schieten. Het zet je wel aan het denken, wat ik wel tof vind. De korte inhoud maakt me alleen maar nieuwsgieriger. Er staat ook vermeld dat het boek al een prijs won voor b...